Het nieuws van de aanslagen in Brussel heeft inmiddels iedereen denk ik wel bereikt.
Zo ook de 3 oudere dames die vanmorgen schuin tegenover ons in de bus zaten. "Het is ook altijd wat met die moslims" zegt de een. "Ja, het is een naar volkje" zegt de ander. "Niet te vertrouwen. Ik ben bang van ze en verafschuw ze onderhand". En zo kibbelen ze verder.
Ik kijk naar Iyed die naast me zit. Hij telt auto's en fietsen. Hij is de onschuld zelve.
Ik voel de tranen branden. En ik kan alleen maar denken "jochie, hoe moet jij nu zorgeloos gaan opgroeien? Als mensen jou al haten omdat jij een bepaalde religie meekrijgt.. Een religie die dit soort acties absoluut afkeurt. Sterker nog, de Koran zegt dat wanneer je een mens doodt, het is alsof je de hele mensheid hebt gedood.
Ik heb hier al eerder over geschreven. Dat ik me zorgen maak over de wereld waarin mijn kleine smurf moet opgroeien. Een wereld die steeds killer en gewelddadiger wordt.
