The world we live in

Ik maak me zorgen. Als moeder van een multicultureel kind maak ik me ernstig zorgen. Overal word ik geconfronteerd met haat jegens andere culturen. Er heerst een enorm negatief beeld van de islam. Hoe kan het ook anders met alle negatieve berichtgeving op het nieuws, social media, en zelfs in het dagelijks leven. Zijn het niet de hoofdhakkers van IS, dan is het wel Charlie Hebdo. Of Boko Haram. En wat een pech, ook de NOS idioot bleek een "buitenlander". Rotwoord. 

Dit alles doet het imago van moslims geen goed. En dat is zonde.. want de islam moedigt niet eens geweld aan. integendeel; vrede staat centraal. Het woord 'islam' is zelfs afkomstig van het oorspronkelijke woord 'salam', wat 'vrede' betekent. 

Een ieder die zich enigszins zal verdiepen in de islam zal ook zien dat het echt geen religie is die aanzet tot haat en/of geweld. Dit doet trouwens geen enkele religie. De basis van ieder geloof is dat je goed moet zijn voor je medemens. "wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet" die spreuk kennen we toch allemaal wel? Ja, er staan gewelddadige verzen in de Koran. Maar niet alleen daar. Alsof de Bijbel alleen liefde en verdraagzaamheid predikt?! Ook die staat vol gruwelijkheden en bloederig geweld jegens anderen. Laten we niet vergeten dat het eeuwenoude teksten zijn, geciteerd gedurende de een na de andere oorlog. Je moet het dus wel in de juiste context plaatsen. En dat vinden sommigen anno 2015 nog best lastig.

Hoe je het ook wendt of keert; de boodschap die elke religie ons mee wil geven, de basis, is vooral om een goed en liefdevol mens te zijn. Dit geldt ook zeker voor moslims. Dat er dan een aantal radicale driftkikkertjes een eigen draai gaan geven aan bepaalde zaken en hiermee de religie in kwaad daglicht stellen, dat is zonde. Maar laten we wel wezen, overal zitten rotte appels tussen. Wij Hollanders zijn ook niet allemaal even leuk. Integendeel! Kijk maar naar onze grote vriend Geert W. Wat een klassevent is dat..

Maar wat leven we in een kromme wereld. Na de aanslag op Charlie Hebdo gaat men overal de straat op om te protesteren. Onschuldige levens werden afgenomen, true. Maar ondertussen zijn er ook honderden Pakistaanse kindjes omgekomen terwijl ze op school zaten. En hoeveel dorpelingen zijn er al afgeslacht door Boko Haram? Duizenden! Om over het aantal doden in Syrië maar niet te spreken. Maar ach.. dat zijn maar moslims.  Daar houden we geen demonstraties of stille tochten voor. En al zeker niet met een hele bende wereldleiders voorop. Wat een walgelijk openlijk vertoon van hypocrisie was dat. Om te kotsen. Laten ze zich ook eens inzetten voor al die andere slachtoffers van geweld en terreur!

"Moslims zijn terroristen!"
En dan kijk ik naar dat kleine mannetje wat ik op de wereld heb gezet. Een mini versie van mijzelf. Een lief maar eigenwijs jochie met een eigen willetje. Een guitig koppie en blonde haren. Een lach waar je werkelijk bij weg smelt. Een moslim.

In wat voor wereld zal hij moeten opgroeien? Ik heb me altijd volledig geaccepteerd gevoeld. Ik ben nooit gepest vanwege mijn naam of afkomst, laat staan een religie, want die heb ik niet. Mijn hamsterwangen waren zo nu en dan reden tot spot. Maar veel verder ging het niet. Zal hij ook zo zorgeloos groot worden? Zal hij zich geaccepteerd voelen? Of zal hij later thuis komen uit school met zijn hoofdje neergebogen. Wellicht zelfs tranen over zijn gezicht? En dat alles omdat hij geen Hollandse naam heeft en in een andere god gelooft dan zijn klasgenootjes? En wie weet gaat het verder.. wie weet krijgt hij te maken met geweld. Omdat zijn vader uit een ander land dan Nederland kwam. Want ja, zo denkt de wereld waarin wij leven. En waar gaat het heen? Wie neemt het over 10 jaar nog voor hem op? Het houdt me bezig.. nu al.. ook al is hij pas anderhalf, blind als het gaat om huidskleur en doof als het gaat om naam. 

Als afsluiter nog even een mooi voorbeeld; 
de profeet Mohammed stond eens op uit respect voor de overledene toen een menigte voor hem liep met een doodskist. Zijn metgezellen waren verbaasd omdat de overledene een joodse vrouw was. Toen zij hem dit vertelde antwoordde hij: ‘ Zij is toch een mens.’

En zo is het. We zijn allemaal mensen van vlees en bloed. Van binnen zien we er allemaal hetzelfde uit. We zouden elkaar alleen eens wat meer moeten gaan zien als mensen. Dan zou de wereld al een heel stuk mooier zijn..